Birçok basın organında yer aldığı gibi Türkiye´de 14 Mayıs tarihinde Dünya Çiftçiler Günü kutlandı. Bu tür etkinliklerle, çiftçileri anmak, yüklendikleri sorumluluklar kadar, sorunlannı kamuoyuyla paylaşmak oldukça önemlidir.

Dünyada her yıl 25 milyon kişi yoksullar ordusuna katılıyor. Dünya nüfusunun %60’ı günde 2 dolardan az gelirle yaşıyor. Sadece Nijerya’da 100 milyona yakın insan aşırı açlık çekiyor.

Tarımda yaşlanan nüfus, gıdanın geleceği için en büyük risk olarak görülüyor. Çiftçilerin yaş ortalaması 58’i geçti.

Dünya emek gündeminden.

Tarla yerine savaşa gitmek zorunda olan Ukrayna’daki çiftçiler nedeniyle ülkenin tarımsal üretiminde riskler devam ediyor.

Tekgıda-İş Sendika Akademisi’nin 22 Kasım 2021 tarihli raporunda Türkiye’de asgari ücrete ilişkin mevzuatın gelişimi ele alınmıştı.

Çiftçinin borcunun 205 milyar lirayı aştığını belirten ZMO Başkanı Suiçmez, barajlardaki su düzeyinin azlığı nedeniyle çiftçiye yeterli su verilmeyeceğini belirtti.

Türkiye Ziraat Odaları Birliği Dünya Çiftçiler Günü nedeniyle Ankara buluşmasına hazırlanıyor. 14 Mayıs günü saat 12.00’de Tandoğan’da düzenlenecek miting için hazırlıklar tüm hızıyla sürerken, mitinge Türkiye’nin 81 ilinden, 766 ziraat odasından katılım olacağı ifade edildi.

2023 yılında çiftçi ve besiciyi vuran sorunları tek tek sıralayan TZOB Başkanı Şemsi Bayraktar, gıda ihtiyacının gıda milliyetçiliğini ön plana çıkardığını belirtirken “Üretici ve girdi fiyatları başta olmak üzere istikrarlı bir piyasa oluşturulmalı” uyarısı yaptı.

Sürdürülebilirliği “Herkesi iyi ve sağlıklı gıdaya ulaştıracak dönüşüme öncülük etmek için varız” misyonuyla tüm iş modellerinin odağına alan Tat Gıda, kurumsal kültürünün temellerini oluşturan “Kökümüz Değerler, Toprağımız Dünya, Emeğimiz İnsan ve Paylaştığımız Toplum” dört ana başlıktaki sürdürülebilirlik faaliyetlerini ve hedeflerini paylaştı.

Türkiye’nin yüzölçümü İngiltere’nin yüzölçümünden yaklaşık 3 kat daha büyük. Bu duruma rağmen gıda ürünlerine ulaşma maliyeti, İngiltere’ye kıyasla çok daha yüksek. Tarım ve gıda politikaları sorgulanmalı.

1919-1922 döneminde çok büyük oranda Avrupa sermayedarlarından, Levantenlerden, Rum-Ermeni-Yahudi sermayedarlarından oluşan Osmanlı sermayedar sınıfı, 1908-1918 dönemindeki kayıplarını bir ölçüde telafi ederek varlığını güçlendirdi.