Avrupa Gıda, Tarım Sendikaları Fedarasyonu EFFAT tarafından 16-17 Mayıs tarihleri arasında Belçika´nın Leuven şehrinde düzenlenen EFFAT Ulus ötesi şirketler (TNC) Koordinasyon Konferansı´na sendikamızı temsilen Uluslararası İlişkiler Uzmanımız Mehmet Yaşar Yıldız katıldı.

Eskiden onlara Çok Uluslu Şirketler deniyordu şimdi kendilerine Ulus Ötesi Şirket diyorlar. Onlar emperyalizmin yeni kaleleri.

Ulusötesi şirketlerin gücünün ve etkisinin her geçen gün daha da arttığı koşullarda, işçilerin haklarını koruma ve geliştirme mücadelesi giderek zorlaşıyor.

Çağımızda ülkelerdeki ekonomik ve hatta siyasi gelişmeleri anlayabilmenin önkoşullarından biri, dünya ekonomisine yön veren şirketlerin incelenmesidir.

2024’te sınıf mücadelesinin ana halkası temmuz ayı asgari ücret belirlemesi olacak.

Emekten yana ekonomi politikalarının uygulanabileceğine değinen Prof. Orhangazi, “Devlet harcamaları halkın öncelikli ihtiyaçlarının uzağında gerçekleşiyor. Barınma, eğitim ve sağlığa erişim sorunları derinleşiyor” dedi.

12 Eylül 1980 Darbesi ile başlayan dönem, 6 Kasım 1983 tarihinde yapılan genel seçimlerle hukuken sona erdi. Ancak milletvekili genel seçimlerinde beklenenin aksine bir gelişme yaşandı.

Türkiye’de, işçi sınıfı ve sendikacılık hareketi konusunda günümüzde araştırma yapanların başvuracakları bir uzmanlık kütüphanesi ve dokümantasyon merkezi bulunmamaktadır.

Emekçilerin tarikat eliyle sınıf bilincinden uzaklaştırıldığını söyleyen TEKGIDA-İŞ Genel Başkanı Mustafa Türkel, “Din sömürüsü ya da siyasi parti bilinci ve şükretme etkisindeler” dedi. Türkel, örgütlenmenin önündeki en önemli engelin de yargı olduğunu vurguladı.

Osmanlı’da sermayedar sınıf, yabancı uyruklu sermayedarlardan, Levantenlerden, Osmanlı’nın gayrimüslim sermayedarlarından ve sayıları çok az olan Müslüman sermayedarlardan oluşuyordu.

Türkiye’de işveren sendikalarının yanı sıra çok sayıda işveren derneği ve vakfı bulunmaktadır. Bunların TÜSİAD, MÜSİAD, TUSKON gibi bazıları kamuoyu tarafından bilinmekle birlikte, diğer işveren dernekleri ve vakıfları da son derece önemlidir.

Türkiye ekonomisinin kronikleşmiş iki sorunu, döviz ihtiyacı ve devlet bütçesindeki açıktır. Yüksek oranlı enflasyon, yüksek döviz kuru ve yüksek faiz oranı ile bu kronikleşmiş sorunlar birbirini karşılıklı olarak etkilemektedir.