Türk-İş sendikacılıkta yüz ağartan yeni bir düzen kurulmasını istiyorsa, bunu Ankara’da masa başında oturarak yapamayacağını artık anlamış olmalıdır. İşçi hareketine yeni bir Saraçhane Mitingi gereklidir. Türk-İş; AKP’nin ciddiye almadığı Türk-İş’in ve işçinin gücünü AKP’ye kanıtlamalıdır

Cumhurbaşkanı Turgut Özal’ın beklenmedik vefatı ve ardından Süleyman Demirel’in cumhurbaşkanlığına seçilmesinden sonra oluşturulan 50. Cumhuriyet Hükümeti (I. Tansu Çiller Hükümeti) 25.6.1993-5.10.1995 tarihlerinde görev yaptı.

Filistin Sendikalar Konfederasyonu, 1 Mayıs’ta tüm dünya emekçilerini İsrail işgali altındaki Gazze için meydanlara inmeye çağırdı. Açıklamada diğer ülkelerdeki işçilere İsrail’e silah sevkiyatını engelleme çağrısı yapıldı.

1992 yılında çalışma hayatında önemli değişikliklerin yaşandığı günlerde iş güvencesi talebi öne çıktı.

Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü (FAO) tarafından derlenen verilere göre dünya çapında gıda fiyatları Mart ayında yıllık yüzde 7,7 geriledi. Aynı dönemde Türkiye’de yıllık gıda enflasyonu ise yüzde 70,41 seviyesinde.

Türkiye ekonomisinde yaşanan 1991 krizinden sonra işten çıkarmalar artınca, işçilerin ve işçi sendikalarının kanunla iş güvencesinin sağlanması talepleri arttı.

Son 50 yıldır hükûmetler TL üstünde tepinip duruyor. Bundan önceki hükûmetler de, bütçeyi siyasi popülizmde kullandı. Bu hükûmet ise aşırı istismar etti.

Tügis Tüketiciyi Koruma Haftasında bilinçli tüketicinin gıda üretimi ve ekonomi üzerindeki etkisine dikkat çekti.

Türkiye’de 28 Haziran 1996 – 30 Haziran 1997 döneminde iktidarda Refah Partisi ve DYP ittifakıyla Erbakan Hükümeti bulunuyordu. Bu hükümette, Refah Partisi Genel Başkanı Necmettin Erbakan, başbakan; DYP Genel Başkanı Tansu Çiller Dışişleri Bakanı ve Başbakan Yardımcısı; Hak-İş’in eski genel başkanı Necati Çelik Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanıydı.

Türkiye’de işçi-işveren ilişkilerinde ve işveren sendikacılığı tarihinde son derece önemli bir gelişme, 1997-1998 yıllarında TÜRK-İŞ, DİSK, TESK, TOBB ve TİSK’in oluşturduğu ve “Sivil İnisiyatif”, “Beşli Girişim” veya “Beşli Çete” olarak bilinen girişimin çalışmalarıdır.

12 Eylül 1980 Darbesi ile başlayan dönem, 6 Kasım 1983 tarihinde yapılan genel seçimlerle hukuken sona erdi. Ancak milletvekili genel seçimlerinde beklenenin aksine bir gelişme yaşandı.

Türkiye’de, işçi sınıfı ve sendikacılık hareketi konusunda günümüzde araştırma yapanların başvuracakları bir uzmanlık kütüphanesi ve dokümantasyon merkezi bulunmamaktadır.