İşçilerin iş güvencesi açısından yürürlükteki İş Kanununun hükümleri dışında işyeri yönetmelikleri ve toplu iş sözleşmelerinin eki niteliğindeki disiplin hükümleri veya yönetmelikleri önemlidir.

Türkiye işçi sınıfı ve sendikacılık tarihi çalışmalarında çok yetersiz kalan bir alan, çalışma mevzuatının ötesinde, bağıtlanan toplu iş sözleşmelerinde yer alan hükümlerdir.

Türkiye’de 1950’li yıllarda da, sendikalarla işverenler arasında Borçlar Kanununun 316. ve 317. maddelerine dayanılarak, “umumi mukavele” adı altında toplu iş sözleşmeleri bağıtlanmıştı.

İş güvencesinin önemli unsurlarından biri, sendikaya üyelik ve sendikal çalışmalara katılma durumunda işçinin iş güvencesinin olmasıdır.

Türkiye’de işçiler ve memurlar açısından iş güvencesi incelendiğinde, siyasi iktidarların yürürlükteki çalışma mevzuatının dışında başka yetkilere dayanarak ve siyasi gerekçelerle iş güvencesini ortadan kaldırdığı uygulamaları da ele almak gerekmektedir.

Gazetecilerin işverenleriyle ilişkilerini düzenleyen ilk kanun, 13.6.1952 gün ve 5953 sayılı Basın Mesleğinde Çalışanlarla Çalıştıranlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkında Kanundur (Resmi Gazete, 20.6.1952).

6379 sayılı Deniz İş Kanunu, 20.4.1967 gün ve 854 sayılı Deniz İş Kanunu ile değiştirildi (Resmi Gazete, 29 Nisan 1967). Günümüzde, çeşitli değişiklikleriyle birlikte 854 sayılı Deniz İş Kanunu yürürlüktedir.

1936 yılında kabul edilen 3008 sayılı İş Kanunu, işyerlerinde işçilerin çalışma koşullarını belirleyen iç yönetmeliklerin (dahilî talimatnamelerin) hazırlanmasını öngörüyordu.

1936 yılında kabul edilen ve 1937 yılında yürürlüğe giren 3008 sayılı İş Kanununda getirilen önemli düzenlemelerden biri, “mümessil işçi” uygulamasıydı.

Türkiye Cumhuriyeti’nde işçilerin bir bölümünün çalışma koşullarını düzenleyen ilk kapsamlı kanun olan 3008 sayılı İş Kanunu 15 Haziran 1936 tarihli Resmi Gazete’de yayımlandı ve yayımından bir yıl sonra, 15 Haziran 1937 tarihinde yürürlüğe girdi.

Bir işyerinde çalışıp, hayatını bu işyerinden aldığı ücret, aylık veya maaşla kazanan insanlar için bu gelirin devam etmesi, diğer bir deyişle iş güvencesi, son derece önemlidir.

DİSK, 21 Şubat 2000 günü taraflara gönderdiği bir yazı ile, özellikle Ekonomik ve Sosyal Konsey’in yapısı konusundaki görüş farklılıkları nedeniyle, Sivil İnisiyatif’ten ayrıldığını belirtti.