Türkiye’de ücretli çalışanlara yıllık ücretli izin önce 1926 yılında kabul edilen 788 sayılı Memurin Kanunu (Resmi Gazete, 31.3.1926) ile memurlar için getirildi.

Türkiye’de çalışma yaşamında en önemli sorunlardan biri, işyerlerinde taşeron aracılığıyla işçi istihdamıdır.

Günümüzdeki toplu iş sözleşmelerinde mevsimlik, geçici ve belirli süreli işçilere ilişkin düzenlemeler bulunmaktadır. Toplu iş sözleşmelerinde bu konularda yer alan hükümlerin bazıları aşağıda sunulmaktadır.

6356 sayılı Kanuna göre, sendika üyesi olmayan kapsam-içi personelin toplu iş sözleşmesinden yararlanabilmesi, taraf sendikaya dayanışma aidatı ödemelerine bağlıdır.

Bazı toplu iş sözleşmelerinde işçinin, işverenin ve sendikanın yükümlülüklerine ilişkin düzenlemeler bulunmaktadır. Günümüzdeki toplu iş sözleşmelerinde bu konudaki düzenlemelerin bazı örnekleri aşağıda sunulmaktadır.

Toplu iş sözleşmesinin önemli hükümlerinden biri, bu sözleşmenin kimlere uygulanacağıdır. İşverenlerin genel eğilimi, mümkün olduğunca çok kişiyi sözleşmenin kapsamı dışına çıkarmaktır.

1990’lı yıllarda madencilik, gıda ve diğer önemli işkollarında bağıtlanmış bazı toplu iş sözleşmelerinde iş güvencesine ilişkin önemli maddeler aşağıda sunulmaktadır.

1990-1992 yıllarında bağıtlanan toplu iş sözleşmelerinde kıdem tazminatı ve ihbar süreleri.

1990’lı yıllarda petrol-kimya-lastik ve enerji işkollarında toplu iş sözleşmelerinde iş güvencesi.

1990’lı yıllarda inşaat ve metal işkollarında bağıtlanan bazı toplu iş sözleşmelerinde iş güvencesine ilişkin önemli hükümler aşağıda sunulmaktadır:

TEKGIDA-İŞ SENDİKA AKADEMİSİ 1990’lı yıllarda dokuma ve deri işkollarında bağıtlanan toplu iş sözleşmelerinin bazılarında iş güvencesine ilişkin önemli düzenlemeler aşağıda sunulmaktadır: Türkiye Deri-İş – Türkiye Deri Sanayii İşverenleri Sendikası Toplu İş Sözleşmesi  (1.3.1991-28.2.1993) Madde 7 – Deneme Süresi Hizmet akitlerinde deneme süresi en çok bir aydır. Madde 8 – İşçi Çıkarmanın Sonucu a) İşverenler, 1475 […]

1990’lı yıllarda bağıtlanan toplu iş sözleşmelerinin bazılarında, disiplin kurulu ve işçilerin çeşitli hataları durumunda kendilerine uygulanabilecek yaptırımlara ilişkin düzenlemeler de bulunuyordu. Bazı toplu iş sözleşmelerinde, işten çıkarma yaptırımının kapsamı, İş Kanunu’nda “ahlak ve iyi niyet kurallarına aykırı davranış” olarak belirtilen durumlardan daha genişti.