1990’lı yıllarda bağıtlanan toplu iş sözleşmelerinin bazılarında, disiplin kurulu ve işçilerin çeşitli hataları durumunda kendilerine uygulanabilecek yaptırımlara ilişkin düzenlemeler de bulunuyordu. Bazı toplu iş sözleşmelerinde, işten çıkarma yaptırımının kapsamı, İş Kanunu’nda “ahlak ve iyi niyet kurallarına aykırı davranış” olarak belirtilen durumlardan daha genişti. 

Çalışma mevzuatında işyerlerinde işçi ve işveren temsilcilerinden oluşan disiplin kurullarının kurulması ve işleyişine ilişkin düzenleme yoktur.

1989 bahar eylemlerinin yaşanmasının ardından bağıtlanan toplu iş sözleşmelerinde işçi ücretleri ve yan ödemelerde önemli kazanımlar elde edildi. 12 Eylül 1980 darbesi öncesindeki gerçek ücret düzeyi, 1989-1992 dönemindeki toplu iş sözleşmeleriyle fazlasıyla geri alındı.

12 Eylül 1980, Türkiye işçi sınıfı ve sendikacılık hareketi tarihinde bir dönüm noktasıdır. İşçi sınıfı ve sendikacılık hareketi, daha önceki on yıllarda çeşitli ekonomik, toplumsal ve siyasal güç dengeleri ve mücadeleler sonucunda elde ettiği hak ve özgürlüklerin büyük bir bölümünü önce fiilen, sonra da hukuken elinden kaçırdı.

TEKGIDA-İŞ SENDİKA AKADEMİSİ 1970’li yıllarda bağıtlanan toplu iş sözleşmeleriyle işçilerin yürürlükte bulunan 1475 sayılı İş Kanunu çerçevesinde yararlandıkları iş güvencesinde önemli gelişmeler sağlandı. Bu arada, 4.7.1975 gün ve 1927 sayılı Kanunla, 1475 sayılı İş Kanununun 24. maddesi değiştirilerek aşağıdaki biçimi aldı: “İşten Çıkarmanın Sonucu “Madde 24. İşverenler bu kanunun 13 üncü maddesinde belirtilen şartlara uyarak […]

1960’lı ve 1970’li yıllarda bağıtlanan toplu iş sözleşmelerinin bazılarında kıdem tazminatı ve ihbar süreleri artırıldı.

İşçilerin iş güvencesi açısından yürürlükteki İş Kanununun hükümleri dışında, işyeri yönetmelikleri ve toplu iş sözleşmelerinin eki niteliğindeki disiplin hükümleri veya yönetmelikleri önemlidir.

İşçilerin iş güvencesi açısından yürürlükteki İş Kanununun hükümleri dışında işyeri yönetmelikleri ve toplu iş sözleşmelerinin eki niteliğindeki disiplin hükümleri veya yönetmelikleri önemlidir.

Türkiye işçi sınıfı ve sendikacılık tarihi çalışmalarında çok yetersiz kalan bir alan, çalışma mevzuatının ötesinde, bağıtlanan toplu iş sözleşmelerinde yer alan hükümlerdir.

Türkiye’de 1950’li yıllarda da, sendikalarla işverenler arasında Borçlar Kanununun 316. ve 317. maddelerine dayanılarak, “umumi mukavele” adı altında toplu iş sözleşmeleri bağıtlanmıştı.

İş güvencesinin önemli unsurlarından biri, sendikaya üyelik ve sendikal çalışmalara katılma durumunda işçinin iş güvencesinin olmasıdır.

Türkiye’de işçiler ve memurlar açısından iş güvencesi incelendiğinde, siyasi iktidarların yürürlükteki çalışma mevzuatının dışında başka yetkilere dayanarak ve siyasi gerekçelerle iş güvencesini ortadan kaldırdığı uygulamaları da ele almak gerekmektedir.