“Bugüne kadar hükümet işçiye süre veriyordu şimdi biz hükümete süre veriyoruz. Hükümet bu süreyi doğru kullanır diye umuyorum. Bu süreye kadar da gerekli düzenlemeleri yapar, Türkiye’yi ve çalışma hayatını bu 4/C denen ayıptan, zulümden, hukuksuzluktan kurtarır. Kurtarmazsa Türkiye’nin her yerini eylem alanına çevireceğiz.”

ÖZEL sektörde tütün fabrikalarında çalışan mevsimlik işçiler sendikalı olmalarına rağmen geleceğe güvenle bakamıyor.

Türkiye Yazarlar Sendikası, 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü bildirisini her yıl bir kadın şaire/yazara yazdırıyordu. Bu kez bildiriyi Ankara´nın ayazında hak arayan TEKEL işçilerinden Birnaz Kaya kaleme aldı.

Dokuz Eylül Üniversitesi (DEÜ) iktisadi ve idari Bilimler Fakültesindeki (İİBF) 5 öğrenci topluluğu ve bir öğrenci temsilciliği ile Hukuk Fakültesi´nden bir topluluk, bir araya gelerek TEKEL gündemli etkinlikler düzenledi.

Netameli aydı, pusluydu hava. Yoksul ve yorgundular. Yüreklerini ve umutlarını alıp gelmişlerdi. Süslü cümleleri, büyük lafları yoktu lügatlarında. Talepleri yalındı. Ekmek, iş ve güvence istediler. Dönmek ve ölmek eş anlamlıydı artık.

8 MART 2010 DÜNYA KADIN EMEKÇİLER GÜNÜNÜN 100. YILI TEKEL KADIN İŞÇİLERİ İÇİN AÇILAN FOTOĞRAF SERGİSİYLE KUTLANDI.

TEKEL İŞÇİSİ TAŞLARI YERİNDEN OYNATTI

Ankara´da Sakarya Caddesi; Cadde´de Türkiye´nin dört bir yanından gelen TEKEL işçilerinin oluşturduğu ve 78 gün sürdürülen kararlı direniş; bu kez işçilerden kopan değil, onlarla bütünleşen sendika yöneticileri; işçilerle eşsiz bir dayanışma gösteren Sakarya esnafı ve Ankara Halkı; hal-hatır sormaya, biz de yanınızdayız demeye gelen ünlü-ünsüz birçok insan.

TEKEL işçisi ´geçici zaferle´ çadırı topladı, evine döndü. Eylemin kilit sözcüğü ´sağduyuydu´, yasadışı yollara başvurulmadı. Başarı getiren formül ise Gandi´nin ´Satyagraha´ felsefesinde gizli

100. yılına girecek olan ‘Dünya Emekçi Kadınlar Günü’nde düzenlenecek olan etkinliklerde, TEKEL direnişinin emekçi kadınları konuşacak, mücadelelerini anlatacak.

Tedbiren tasfiye kararı alınan TARİŞ Pamuk ve Yağlı Tohumlar Birliğine bağlı Çiğli İplik Fabrikası´nda işten çıkarılanların TARİŞ Genel Müdürlüğü önündeki eylemine, sabah Ankara´dan dönen TEKEL işçileri de katıldı.

Bugüne kadar yaşadığı ve yaşadıklarından öğrendiği kadarıyla pek çok yönden emekçi özelliği kazanmış olan (kendisini aynı sınıfın üyesi olan bir emekçi olarak gören) işçiler, içinde bulundukları koşulları sorgulamaya başladıklarında ve bu durumu bilince çıkarttıkları ölçüde, sınıf içi bölünme ve rekabeti aşarak etkin ve başarılı mücadele örnekleri yaratabilirler.