Başbakan Tayyip Erdoğan, bu hafta başında ´Demokratikleşme Paketi´ni açıkladı. Paket, birkaç makyajın dışında, gerici bir dünya görüşünün kurumsallaşması ile ilgili düzenlemeler ve seçim hilelerinden ibaret gözüküyor.

Yatağan, Yeniköy ve Kemerköy termik santralları ile kömür ocaklarında özelleştirme için atılan adımlara karşı işçilerin başlattıkları direniş sürüyor. Maden-İş Yatağan Şube Başkanı Süleyman Girgin, BirGün’e, ‘Muğla şivesi’ ile başlattıkları direnişi anlattı.

Dört gözle beklenen Demokrasi Paketi nihayet Pazartesi günü Başbakan tarafından açıklandı. Paketi dağlı-fareli cümlelerle değerlendirenlere, ülkemizde son yıllarda sergilenen ileri demokrasi pratiklerini hatırlatmak yeterli.

Kurulduğu 1952 yılından beri Türk-İş, bürokratik bir aygıt olarak varlığını sürdürdü. Türk-İş bürokrasisinden ilk ayrışma 1967’de bazı sendikaların DİSK’i kurmasıyla yaşandı. Daha sonraki yıllarda ’89 Bahar Eylemleri ve Büyük Madenci Yürüyüşü gibi gelişmelerin ortaya çıktığı dönemler dışında, Türk-İş’in çizgisini sarsan mücadeleci bir değişim yaşanmadı. 89’da öne çıkan yerel platformlar, kimi mücadeleci şubeler ve genel merkez yöneticileri süreç içinde tasfiye oldu.

Meydanlarda, barikatlarda destanlar yazıldı özelleştirmeye karşı mücadelelerde. Sadece işçisi değil, kadını erkeği, esnafı öğrencisi ile topyekûn bir kent direnişiydi kimileri. SEKA barikatlarında SEKA marşı, TEKEL direnişlerinde TEKEL marşı, Seydişehir destanında SEYDİŞEHİR marşı yazıldı.

Haziran direnişinde İstanbul´daki eylemler sırasında yoğun saldırılara karşı otellerinin kapılarını direnişçilere açan Divan, Taxim Hill, Hyatt, Point otellerinin bu tutumu uluslararası arenada önemli çalışmalara imza atan IUF tarafından övgüyle karşılandı.

Gezi Direnişi´nde Divan Oteli´nin eylemcilere açılmasının ardından, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan´ın hedef gösterdiği Koç Grubu´na yönelik soruşturmalar, uluslararası sendikal hareketin de gündemine girdi.

Yerel seçimler yaklaşıyor; partilerde, adaylar cephesinde bir hareketlenme var da, toplum açısından aynı şeyi söylemek zor. Nasıl olsun? Dertleri, kaygıları başından aşkın; seçimleri düşünecek hali pek yok.

Uluslararası Gıda Sendikaları Birliği (IUF) yönetimi birkaç günlüğüne İstanbul’da. IUF Genel Sekreteri Ron Oswald Türkiye’yi yakından tanıyor, Gezi dahil, pek çok kez Türkiye’ye gelmiş. Şimdi IUF temsilcileriyle birlikte, bir toplantı için yine burada. Geçen akşam kendisiyle uzun bir sohbet yapıyorum.
Oswald Gezi sonrası Türkiye’den dönünce, Divan Oteli’ne mektup yazıyor, “gösterdiği insanlık örneği” için kutluyor.

Ülkemizde bir destan da madenler ve fabrikalarda yazılıyor. Kâr hırsı ve bizzat hükümet politikalarıyla teşvik edilen kuralsız ve esnek çalışma, fabrikaları, atölyeleri ve madenleri işçiler için birer mezarlığa dönüştürmüş durumda.

Türkiye´nin en büyük işçi konfederasyonu olan Türk-İş´in genel başkanlığından Mustafa Kumlu´nun istifa ettirilip yerine Ergün Atalay´ın getirilmesinin yankıları sürüyor. Peki taban ne düşünüyor? Gazetemize konuşan işçilerde ümitsizlik hâkim.

Sınıf sendikacılığını gerçek anlamıyla benimseyen, örgütsel yapısını ve mücadele anlayışını ona göre yeniden inşa edebilen, sendikal bürokrasi yerine sendika içi demokrasiyi hayata geçirebilen, Gezi direnişiyle ortaya çıkan beyaz yakalı proleteryanın ihtiyaçlarına cevap verebilen yeni bir sendikal odağa ihtiyaç var.