Merkez Bankası’nın Temmuz 2013 tarihli Enflasyon Raporu’nda, “Risk iştahı” terimi, 18 kere kullanılıyor. Böylece ekonominin önümüzdeki dönemdeki kaderi, büyük ölçüde bu “iştah bozukluğu”nun yol açacağı sermaye çıkışlarına bağlanıyor.

Doların 2 TL’yi görmesi, Türkiye ekonomisi açısından bir kilometretaşı. Beklenmedik ya da önlenebilir bir şey değildi, sadece biraz geciktirilebildi. Mayıs’tan bu yana benzer ülkeler de aynı kaderi yaşıyorlar. Çevre ülkelerin tümünde yerli paralar hızla dolar karşısında değer kaybettiler.

Mayıs’ta Bernanke münasebetsiz bir açıklama yaptı ve FED’in likidite pompalamalarının bu yıl içinde frenlenebileceğini söyledi. Sonuç, yükselen ekonomilere ve Türkiye’ye fon akımlarının aniden yavaşlaması oldu. Böylece Mayıs 2013’te, Türkiye yeni (ve aşağı) bir dalgalanma sürecine girmiş görünüyor.

AKP rejiminin ekonomi ayağı sürüyor. Artık kimse ekonomik büyüme mucizelerinden söz edemiyor. AKP’yi onca yıldır ayakta tutan dış kaynak girişi, artık gelmede nazlanıyor, hatta ufak ufak tüyüyor.

OLAY, çocuğundan bağlanacak aylığa ihtiyacı olan, yüzbinlerce ana ve babayı yakından ilgilendiriyor.

Yurttaşlara devlet kazığı Merkezi politika yurttaşı vuruyor »

Büyüme beklentisi yüzde 4’ün altına geriledi. Enflasyon en iyi ihtimalle yüzde 5 civarında olacak. Teşvikler umulanı vermedi. Kumaş ithalatındaki koruma önlemlerinin yeniden gözden geçirilmesi gerekiyor. Oto pazarında ithalin payı gittikçe artıyor. AB’de durum düzelmediği için sıkıntı devam ediyor…

Mayıs’ta başlayan dışsal bozulmayı dikkate alarak soruyoruz: 2013’ün encamı ne olacak? Seçim ortamına girerken, bu soru AKP için hayatidir. Zira, bu partinin varlığı büyük ölçüde iktidarda olmasına bağlıdır.

2000 yılı sonrasında hızla yükselen dış kaynak girişleri dış açıkları kamçılamakta, bunların ana nedeni olmaktadır. Daha da kötüsü, milli gelirin küçülmesi dahi, dış açıkları ortadan kaldıramamaktadır.

Piyasa ekonomisi felsefesinde, hele de küreselleşme politikaları ile tüm dünyaya koşulsuz, kayıtsız entegre olmuş bir çevresel konumlu ekonominin plan yapıp uygulaması biraz fantezi gibi duruyor.

2008 sonrasında yaşanan büyük durgunluk boyunca,Amerikan Federal Reserve Başkanı Ben Bernanke, 2009 ve 2010’da ardı ardına iki operasyonda dünya küresel para piyasalarına yaklaşık 1.5 trilyon dolar likidite sundu.

Kendisini siyaseten “ileri demokrat”, ekonomik olarak da “yükselen yıldız” olarak yutturan AKP rejiminin, halkın özgürlük mücadelesi karşısında maskesi Gezi direnişi ile düştü.