Tekgıda-İş’in üyesi olduğu küresel sendikal birlik olan IUF’in çağrısıyla dünyanın çok sayıda ülkesinde işçiler, Türkiye’de hak ve özgürlükleri için direnenlere uluslararası dayanışma desteği sundu.

Gezi direnişi günlerdir dünyayı sarsarken Brezilya´daki ayaklanma da ona eşlik edince, şoktaki yandaşlara göre iki yıldız ülke´yi birileri kaşıyordu, çekemiyordu.

AKP´li oda ve sendikalarla birlikte gazetelere tam sayfa ilan veren Türk-İş, Gezi direnişiyle başlayan sürecin Türkiye´de demokrasiyi güçlendireceğini ve devletin milletle kaynaşmasının artacağını iddia etti.

ITUC’un yaptığı dayanışma çağrısı çerçevesinde, yarın saat 12.00’de Anadolu Yakası, Avrupa Yakası ve Cevizli-Kartal şubelerimizle birlikte Yeşilkoy Hava Limanı’nda olacağız.

Termik santralların özelleştirilmesine karsı çıkan işçiler, kefen giyere´ Yatağan Termik Santrali önünde eylem yaptı

Gezi Parkı’ndan başlayarak dalga dalga tüm yurt sathına yayılan protesto ve direniş eylemleri karşısında geliştirilen bir resmi söylem var: “Türkiye ekonomisi tüm dünyayı kıskandıran başarılar göstermekteyken bunu çekemeyen iç ve dış düşmanlar…” vs vs vs.

Başbakan’ın ülkeyi, toplumun, dünyanın rızasını alarak ya da rızasını alıyormuş gibi göstererek yönetmeyi başardığı o “cennet” günleri artık geride kaldı.

DİSK, KESK, TMMOB, TTB VE TDB bugün üretimden gelen gücüyle halkın yanında alanlarda

Gezi olayında gördüğümüz Vali´nin ve belediye başkanlarının huzursuz ve değişken tutum ve demeçleri kadar İçişleri Bakanı´nın hemen hiç ortada olmaması da, işleyişte örgütlü bir devlet yapısından çok, bir aşiret veya despotik parti yönetimini yansıtmaktadır.

Gezi Parkı direnişi “olayı” konuşulurken “gençler”, “orta sınıf” gibi kavramlar kullanılıyor. Bu kavramlar, aslında “adı ağza alınamayan”, alındığı takdirde kapitalist gerçekçi bireyde gerginlik yarattığı için bastırılan “şey”in yerine kullanılıyor.

Türkiye ekonomisinin “mucize bir başarı öyküsü yaratmakta olduğu” savı tamamen gerçekdışı, abartılı bir aldatmacadır.

Türkiye´nin 2001 Krizi´nin ardından başlayan ve AKP eliyle sürdürülen dönüşüm süreci, 2010 Referandumu ve arkasından 2011 Genel Seçimi ile önemli bir virajı almıştı. Artık farklı bir Türkiye´den bahsedilebilirdi.