Samimiyetsizlik, mayıs ayı bütçe verileri açıklanırken de yaşandı. İktidar, yandaşları ve yağdanlıkları ile sığ yorumcular, bütçede faiz dışı fazlanın 14 milyar TL’ye çıktığı müjdesini(!) verdiler

43.5 milyar liralık bir büyüklüğe ulaşan her yıl da en az yüzde 5 büyüyen bu fon, kriz koşullarında AKP’nin kemirdiği bir “Yağma Hasan’ın böreği”ne döndü.

Halkımızın 2009 yılı sonunda borç toplamı (ticari borçlar değil, hane halkının borçları) 147 milyar TL’dir.

2008-2009 krizinin sınıfsal yansımalarına karşı en hacimli ve sert tepki Yunanistan’daki son genel grevle gerçekleşti.

Türkiye, dünya kapitalizminin 2002-2007 dönemindeki likidite bolluğu ile 2001 krizi sonrası “lale devrini” yaşadıktan sonra 2008’den başlayarak teklemeye başladı,

Özalizmde bölüşüm ilişkileri çöktü

Bir sorunu çözebilmek için öncelikle neden ya da nedenlerine doğru tanı (teşhis) koymak gerekir.

Türkiye´de yılın ilk çeyreğinde stopaj yoluyla toplanan her 100 liralık gelir vergisinin 65 lirasını işçi ve memurlar ödedi. Devletin 2009 yılındaki stopaj geliri de 32,6 milyar lira oldu. Bunun 20,4 milyar TL´si işçi ve memurdan alındı

Yıllar sonra işçi sınıfı çok önemli bir geleneksel mücadele mekânını, Taksim Meydanı’nı, TEKEL direnişinin yarattığı iklimin de katkısıyla geri alıyor.

PARA-META-PAR – Mustafa SÖNMEZ – Cumhuriyet

Küresel kriz boyunca Türkiye’de işsizlik oranı ortalama yüzde 3.5 puan artış gösterdi. Sanayi istihdamında yaklaşık 150 bin kayıp yaşandı. Sanayi sektöründeki istihdam kayıpları, kırsal ekonomiye geri dönüş; yoğun enformalleşme ve emeğin artan sömürüsüyle karşılandı.

IMF, 2000 Ocak ile Mayıs 2007 arasında fiilen devredeydi. Son iki yıldır formel bir anlaşma yoktu ama olacağına dair bir beklenti vardı. Uzun bir süre geçtikten sonra, yeni bir stand-by anlaşmasına şimdilik gerek olmadığı açıklandı. Başbakan, bunu seçmene dönerek, “IMF’ye kafa tutmak” şeklinde mesajlaştırdı.