Ülkemizde işverenlerimiz ne çalıştırdıkları işçilere ne de işçi sendikalarına sıcak bakmamaktadır.

Türkiye yüksek enflasyon ve 6.4 milyon işsizle yeni yıla kriz atmosferinde giriyor.

Dolar kuru TL karşısında halen yüzde 25-26 oranında daha değerlidir. Kur artışının bazı yararları oldu. İthalat azaldı, ihracat arttı. Cari açık azaldı. Bazı zararları da oldu… Üretim daraldı, büyüme düştü. Dahası Dış borçlarda risk arttı.

Bölündüler mi gerçekten? Evet, bekleniyordu, kaçınılmazdı ve bölündüler.

TL’deki değer kaybı, finansal koşullardaki sıkılaşma ve iç talepteki yavaşlamanın etkisiyle 2018’in üçüncü çeyreğinde ekonomideki büyüme yüzde 1.6’ya indi.

Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü (FAO) küresel gıda fiyatlarının kasımda geçen yılın aynı dönemine göre yüzde 8,5, bir önceki aya göre ise yüzde 1,3 düştüğünü açıkladı.

Merkez Bankası’nın Ekim Ayı Fiyat Gelişmeleri Raporu yayımlandı.

Ocak ayında açıklanan raporda yüzde 7.9 olarak öngörülen 2018 yılsonu enflasyon tahmini son rapora yüzde 23.5’e revize edildi.

Hükümet “Kriz yok” dese de son aylarda yaşanan konkordato ilanları ve işten çıkarmalar krizin boyutunu ortaya koymaya başladı.

Türkiye’nin geleceğinde toplumsal ve siyasal süreçlerde belirgin etkiye sahip olacak olan güç, işçi sınıfıdır.

Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Teşkilatı (OECD) tarafından yayınlanan Uluslararası Göç Görünümü 2018 raporuna göre, OECD ülkelerine doğru gerçekleşen göç hareketinde 2011 yılından bu yana ilk kez hafif düzeyde de olsa bir düşüş kaydedildi.

İyimser veya kötümser yazmakla, gerçeği anlatmak farklıdır. Gerçeği de veriler gösteriyor.