Merkez Bankası’nın enflasyonun nedenleri konusundaki teşhisleri tam! Eksik olan çare bulmak.

Başlangıç bugünler; tam bir yıl önceydi. Merkez Bankası’nda Başkan değişti ve hava döndü!

Bu yılın enflasyonu en iyi olasılıkla yüzde 30-34 arası. Bir mucize olsa ve marttan itibaren fiyatlar hiç artmasa bile yıllık enflasyon yüzde 16.45. Bu enflasyonda mevduata verilen net faiz yüzde 15’e doğru indi.

Geldi çattı bir PPK toplantısı daha… Bu kez politika değişikliğine gidileceği ve faizin artırılacağı iddiası gündemde.

İşçi sınıfının eylemliliğinin arttığı ve artma eğiliminin sürdüğü koşullarda toplumsal sınıfların tanımını hatırlamakta yarar var.

Ekmeğe gelen yüzde 30 dolayındaki zam, şubat ayı TÜFE artışına 0.76 puan kadar bir etkide bulunacak.

Geçen yılın ilk sekiz ayı… Faiz sabit; enflasyon ve dolar faizle kol kola girmiş gidiyor. Kötünün iyisi bir dönem.

Eylülde başlayarak dört ay boyunca faizi indirdik ama sonuçlara bakıyoruz; pek bir kazanım yok!

Enflasyonu düşüreceğiz diye eylülden beri Merkez Bankası faizini indiriyoruz; arzulanan sonuç elde edilemese de amaç bu: “Faiz insin, enflasyon düşsün.”

Aralık ayındaki fiyat artışları tabii ki çok yüksek ama sürpriz değil. Zaten beklenti de bu doğrultudaydı. Ama acaba ocakta, şubatta gelecek oranlarla aralıktaki oranı arar mıyız?

TL cinsinden açılacak KKM hesaplarına tavan faiz getirilmesi kur artışının faizden yüksek olması halinde Hazine’nin yükünü artıracağına göre bu uygulamanın mantığı ne olabilir?

Artık zamlar öyle bir hal aldı ki izlemek neredeyse mümkün olmaktan çıktı. Klasik ifadeyle iğneden ipliğe tüm mal ve hizmetlere zam yağıyor.