Yerel mahkeme, sendikaya üye oldukları için işçilere baskı uygulayan işveren vekilleri hakkında önemli bir karar verdi. İşveren vekilleri, sendikal hakların kullanılmasını engellemek suçundan hapis cezasına çarptırıldı

Türkiye işçi sınıfının Türkiye´nin siyasal ve toplumsal geleceğinde belirleyici rol oynama potansiyeli artıyor. Bu nedenle işçi sınıfı tarihini öğrenmek gerekli. Bu konuda epeyce kitap var. Ancak bu kitapların önemli bir bölümünde ciddi hatalar bulunuyor.

Türk-İş´in 22. Olağan Genel Kurulu sonuçlandı. Değişen hiçbir şey yok. Aynı tas aynı hamam, telaklar bile aynı. Sadece kıdem tazminatının kırmızı çizgi olacağı yolundaki daha önce alınmış olan karar yenilendi. O kadar.

Türkiye, 2015 yılını aynı ligde olduğu riskli ve kırılgan ülkelere göre nispeten daha kötü bir tabloyla kapadı. Küresel konjonktürde -ki muhtemelen Obama´nın gerçek gözyaşlarının nedeni olabilir- bir türlü aşılamayan kriz dinamikleri, son gelişmeler olarak Çin´deki nükseden devalüasyon fısıltıları.

Türkiye işçi sınıfı tarihinin en büyük eylemlerinden biri, 25 yıl önce, Zonguldak´taki Türkiye Taşkömürü Kurumu (TTK) işçilerinin 48 Ocak 1991 günleri gerçekleştirdikleri büyük yürüyüştür.

Amerikan IFF Aroma Fabrikası´ndan sendikalı oldukları için işten çıkarılan işçiler, direnişlerinin 100. gününde mücadeleyi anlattı: Bütün kararlılığımızla buradayız. Mücadelemiz güçlenerek devam ediyor

Başbakan Ahmet Davutoğlu 64. Hükümet 2016 Yık Eylem Planı´nı dün ATO Congresium´da yaptığı sunumla açıkladı. Planda 13 yıldır sürdürülen özelleştirme ve çalışanı köleleştirme programının öne çıkması dikkat çekti.

Yılbaşında asgari ücretin 1300 lira olacağı şimdiden belli. Peki 1300 lira asgari ücret bugün emeğiyle geçinen geniş kitleler için neyi ifade ediyor?

Biliyorum demokratik düzen, Meclis iradesi yoka sayılarak İktidarları, liderlik iradeleri ile ülkemiz Ortadoğu bataklığının içine bu kadar hızla çekilirken..

Ailenin ve dinamik nüfus yapısının korunması yönündeki kanun tasarısında kadınları doğurmaya teşvik eden maddeler yer aldı.

Paris saldırısı ve ardındaki gelişmeler üzerine gelişen tartışmalara boyut kazandıracağını umduğum bilindik bir öyküyle başlayayım; 1970´lerin sonunda kapitalizmin içinde bulunduğu krizi aşmanın bir parçası olarak sendikalara, emeğe, sınıf mücadelesine saldıranlar, işçilerin yüksek ücretlerle toplumu tembelleştirdiğini ileri sürerek açtıkları savaşı meşrulaştırma peşine düşmüşlerdi.

AMERİKAN IFF Aroma Fabrikası´ndan Tekgıda-İş Sendikası´na üye oldukları için atılan 30 işçi, direnişlerinin 67. gününde Gebze Organize Sanayi Bölgesi´ndeki fabrika binası önünde eylem yaptı.