AKP’nin ithalata kapıyı açan tarım politikası, yerli çiftçiyi fakirleştirirken, Rusya, Ukrayna çiftçisini zengin etti.

Hayat pahalılığı kendini en çok sofralarda gösteriyor. Marketler bir yana çarşı pazarda da fiyatlar el yakıyor. Bir tas yemek pişirmek bile zorlaşıyor.

Hükümet temel gıda maddeleri ile sebze ve meyve fiyatlarındaki artışlardan toptancıları ve aracıları sorumlu tutarken, üreticiler ise tarım üretiminde dışa bağımlılığı öne çıkarıyorlar.

IMF´nin getirdiği dalgalı kur politikası, teoriye göre kurları ve cari açık ile cari fazlayı otomatik dengeye getirir.

Eğer bugün tedbir almazsak ´şimdi ucuz´ diye ithal etmeye kalkarsak boğazımızdan dışa bağlı hale geliriz.

Türkiye tarım alanlarını bir bir yok eder, ithalatın kapılarını sonuna kadar açarken 8 yıldır savaştaki Suriye’den bile ürün alıyoruz. İki ülke arasındaki ticaret hacmi geçen yıl 1.4 milyar dolara ulaştı.

Hukuki ve dış politikadaki gelişmeleri dikkate almazsak ekonomideki gidişat Mart seçimlerini riske sokabilecek riskler taşımaktadır.

Fiyatı giderek artan soğanda, gümrük vergisi sıfırlanarak ithalat yolu açıldı. Ancak, pazarcılar bunun fiyatları düşürmeye çare olmayacağını söylüyor. Soğan, tezgâhta 1 kilogramı 6 liradan satılıyor.

Cumhurbaşkanlığı kararıyla 31 Mayıs’a kadar sıfır gümrükle domates ithal edilebilecek. Buğday, pirinç, arpa ve mısırda da gümrük vergisiz ithalat süresi uzatıldı.

İşsizlik oranı 2000 yılında 6.1, kriz yılı olan 2001 yılında ise yüzde 8.4 idi.

Tarım ülkesi Türkiye, bu alanda yaptığı ithalata her geçen gün yeni ürünler ekliyor.

2018 Kasım ayında takvim etkisinden arındırılmış sanayi üretim endeksi yıllık olarak yüzde 6.5 oranında düştü.